Organizowanie pogrzebów nigdy nie stanie się nieprzydatne, ponieważ takie usługi wiążą się z rzeczami, jakich nie da się uniknąć.
Warto jednak wiedzieć, że nie wszystkie zakłady pogrzebowe oferują taki sam standard usług i jeśli chcemy, by wszystko przebiegło profesjonalnie, powinniśmy skoncentrować się na wyborze odpowiedniej firmy pogrzebowej.
Warto w tej kwestii poprosić o rady znajomych lub poszukać informacji w Internecie, a dopiero na podstawie takich informacji wybrać odpowiednią firmę, która sprawdzi się najlepiej.Historia i prehistoria Grób skrzynkowy na stanowisku archeologicznym wchodzącym w obszar chroniony ścieżki lichenologiczno-kulturowej w Leśnie Ludy zajmujące tereny obecnej Polski, podobnie jak i w innych częściach Europy przed wiekiem X wznosiły najczęściej groby megalityczne, skrzynkowe, komorowe, kurhany lub w formie kamiennych kręgów.
n.e.
Złożenia ciała lub prochów zmarłego do grobu poprzedzały stosowne dla danego okresu obrzędy pogrzebowe. Inne podziały wyróżniają groby: całopalne, ciałopalne, szkieletowe, szybowy i inne. Wraz z przyjęciem w roku 966 chrześcijaństwa w Polsce pojawiły się nowe formy pochówku.
Symbolem oznaczającym grób stał się niewielki kopiec, na którym umieszczany jest krzyż.W czasach nowożytnych przyjęło się oznaczanie grobu płytą nagrobkową, najczęściej z imieniem i nazwiskiem osoby zmarłej, a także z datą jej narodzin i śmierci.
Nazewnictwo Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa coemeterium, o tym właśnie znaczeniu, które z kolei jest zlatynizowaną formą greckiego ???????????? = miejsce spoczynku? od ?????????? = spać?. Cmentarz żydowski nazywa się kirkut, zaś muzułmański mizar. Nazwa cmentarz jest stosowana także w stosunku do współczesnych, cywilizowanych miejsc pochówku zwierząt ? cmentarzy zwierząt, bardziej popularnych w krajach anglosaskich niż w Polsce.
Sobór rzymski z 1059 nadał im sankcję ?pół świętych? rzucając klątwę na ludzi bezczeszczących je. W XVIII wieku, najpierw we Francji na polecenie cesarza Napoleona I, zakazano z przyczyn sanitarnych pochówków przykościelnych.
Potem ta praktyka rozszerzyła się na całą Europę, również i na Polskę (chociaż można spotkać okazjonalne pochówki jeszcze z początku XIX wieku).