Urządzenie Mikulicza posiadało na końcu żarówkę
Pierwsze urządzenia celowo wykonane w celu endoskopii powstały w początkach XIX w. Filip Bozzini (1773-1809) we Frankfurcie wykorzystał światło lampy gazowej w celu oświetlenia badanych endoskopem narządów. Badano najczęściej pochwę, odbytnicę i dolną część gardła. Jako ciekawostkę można podać, że Bozzini został ukarany przez władze swojego uniwersytetu ?za niezdrową ciekawość?. Rozwój optyki i mechaniki precyzyjnej pozwolił na konstruowanie coraz lepszych endoskopów. Pozwoliło to Adolfowi Kussmaulowi (1822-1902) z Fryburga w Niemczech na wykonanie w roku 1886 pierwszej gastroskopii. Pacjentem był zawodowy połykacz noży z cyrku. Wielkie zasługi dla rozwoju gastroskopii położył Jan Mikulicz-Radecki (1850-1905), który pracując wówczas w Wiedniu, konstruował wraz z inżynierami nowe typy endoskopów wykonując liczne badania górnego odcinka przewodu pokarmowego. W roku 1881 opisał on gastroskopię, w czasie której rozpoznał raka żołądka. W konkluzji artykułu stwierdził, iż spodziewa się że dzięki gastroskopii będzie można tę chorobę rozpoznawać w mniej zaawansowanych stadiach. Istotnie w latach 60. XX wieku w Japonii powstało pojęcie ?raka wczesnego? możliwego w praktyce do rozpoznania tylko endoskopowo. Urządzenie Mikulicza posiadało na końcu żarówkę elektryczną. Pod koniec XIX wieku rozwój endoskopii został nieco wstrzymany przez wprowadzenie do medycyny odkrytych w 1895 przez Wilhelma Roentgena promieni X. Endoskopia powodowała wiele jatrogennych uszkodzeń przełyku i gardła, gdyż nie całe badanie (głównie wprowadzanie aparatu) odbywało się pod kontrolą wzroku badającego.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Endoskopia
Endoskopia Badania endoskopowe i kilka faktów z Wikipedii
Aktualnie wykonuje się badanie bronchoskopowe przy użyciu giętkiego wziernika ? fiberoskopu, a badanie takie nazywa się bronchofiberoskopią.
Pierwszy opis badania bronchoskopowego przy pomocy sztywnej rurki podał w 1897 Gustav Killian, a badanie z użyciem giętkiego bronchofiberoskopu zostało po raz pierwszy wykonane w 1967 przez Ikedę w Japonii.
Badanie wykonuje się u chorego leżącego na plecach lub w pozycji siedzącej. Obowiązuje wykonanie znieczulenia miejscowego łuków podniebiennych, tylnej ściany gardła, krtani i dróg oddechowych poniżej krtani roztworem lignokainy. Dodatkowo stosuje się także tak zwaną płytką sedację podając badanemu dożylnie fentanyl lub midazolam.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Endoskopia
z wrzodów żołądka lub przełyku.
Laparoskopia ? badanie wnętrza jamy otrzewnej, np. żołądka, wątroby, żeńskich organów płciowych, itp. Endoskop wprowadza się w tym przypadku przez niewielkie nacięcie brzucha.
Endoskopia igłowa, np. endoskopia oczna, angioendoskopia, korzystająca z ultracienkich włókien optycznych, umożliwiających oglądanie np. wewnętrznych struktur oka czy zastawek serca i naczyń wieńcowych.
Endoskopia, oprócz oglądania wnętrza narządów, umożliwia również wykonywanie niektórych operacji, takich jak polipektomia (usunięcie pojedynczego polipu np. z jelita grubego), papillotomia (nacięcie brodawki Vatera), appendektomia (wycięcie wyrostka), cholecystektomia (wycięcie pęcherzyka żółciowego), usunięcie kamieni z przewodów żółciowych, splenektomia (wycięcie śledziony), tamowanie niewielkich krwawień np. z wrzodów żołądka lub przełyku.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Endoskopia